Wiwisekcja systemu psychiatrycznego przeprowadzana przez bohaterkę leczącą się w ośrodku. To miejsce, gdzie lekarze nie mają wystarczająco czasu, by poznać i zrozumieć swoich pacjentów, wystawiają diagnozy, które będą łatwe w klasyfikacji, przepisują pigułki i “normalne” życie: praca, rodzina, stabilizacja. Bohaterka próbuje uciec z tej rzeczywistości, słuchając ciekawych dyskusji na temat chorób psychiatrycznych prowadzonych przez ludzi z głowami ptaków. Smutne spojrzenie na służbę zdrowia, w której diagnoza służy lekarzom, a dla pacjentów oznacza stygmatyzację i leczenie objawów, a nie szukanie przyczyn.